MPaR'01 - artykuł nr 12
Dywersyfikacja naiwna
Donata Kopańska-Bródka
Streszczenie:
W procesie podejmowania decyzji w warunkach niepewności jesteśmy narażeni na ryzyko, że efekt podjętej decyzji będzie niezgodny z naszymi oczekiwaniami. Jedną z takich metod jest zmniejszenie ryzyka poprzez zróżnicowanie, czyli dywersyfikację. Metoda ta może być skutecznie stosowana wówczas, kiedy wybór decyzji dokonywany jest spośród wielu wariantów oraz możliwe są wybory częściowe. W teorii gier wybór będący kombinacja części wielu wariantów nazywany jest strategią mieszaną, natomiast w finansach, ubezpieczeniach mówimy o portfelach. W zależności od przyjętego kryterium nadrzędnego, wybierane są strategie bądź portfele optymalne. Częstość stosowania poszczególnych wariantów decyzyjnych bądź udziały poszczególnych składników portfela najczęściej pełnią rolę zmiennych decyzyjnych, a problem wyboru decyzji optymalnej jest zagadnieniem optymalizacji warunkowej. W problemach wyboru optymalnego portfela akcji, jeśli miarą ryzyka jest wariancja, portfele bardziej zróżnicowane sa mniej ryzykowne. W sytuacji, kiedy zbiór możliwych wariantów decyzyjnych jest duży taki wariant optymalny może nie być dopuszczony ze względów praktycznych, których model nie uwzględnia. W pracy Dywersyfikacja naiwna (D. Kopańska-Bródka) przedstawiono rozważania dotyczące ograniczania stopnia zdywersyfikowania portfeli akcji oraz korzyści wynikające z analizy portfeli o równych udziałach.
Nota bibliograficzna:
Donata Kopańska-Bródka. (2001). Dywersyfikacja naiwna. W: Tadeusz Trzaskalik (red.), Modelowanie Preferencji a Ryzyko '01. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach, s. 173-182
