MPaR'04 - artykuł nr 21
Modelowanie preferencji w modelowaniu celowym
Katarzyna Krupińska
Streszczenie:
Programowanie celowe (PC) należy do metod analizy wielokryterialnych problemów decyzyjnych. Opiera się na koncepcji Simona osiągania satisfecum. Idea PC polega na ustanowieniu poziomów aspiracji dla wszystkich funkcji oceny (kryteriów) i wyborze rozwiązania, które jest najbliższe (w sensie przyjętej miary odległości) założonym poziomom realizacji celów. Zgodnie z założeniami klasycznego modelu PC, każdemu celowi (atrybutowi) decydent przypisuje a priori określoną jedną wartość poziomu aspiracji; ponadto, przyjmuje się, że dowolna różnica między osiągniętą a pożądaną wartością celu jest dla niego tak samo istotna. W pracy Modelowanie preferencji w programowaniu celowym (K. Krupińska) pokazano, na podstawie studiów literatury przedmiotu, jak uchylenie tych założeń zwiększa elastyczność modelu PC w zakresie pełniejszego odzwierciedlenia preferencji decydenta.
Nota bibliograficzna:
Katarzyna Krupińska. (2004). Modelowanie preferencji w modelowaniu celowym. W: Tadeusz Trzaskalik (red.), Modelowanie Preferencji a Ryzyko '04. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach, s. 305-318
